Fotoğraflar değerlidir hayatımızda. Geçmiş günlerin güzel hatıralarını hep canlı tutar hafızamızda.
Çocukluğumuz, gençliğimiz, yaşlılığımız hep o en canlı, en taze görünümüyle göz kırparlar bizlere. Sevdiğimiz insanlar donup kalsalar da siyah beyaz veya renkli fotoğraf karesinin içinde…
Hatıralar her daim yaşar bizlerle.
***
1965 veya 1966 yılında çekilmiş olan bir ilkokul fotoğrafımdan istifade etmeyi düşündüm bu haftaki köşe yazımda.
Bu yazı ile hem 24 Kasım Öğretmenler Günü’ nü anabilir, hem fotoğraftaki arkadaşlarım gazetemiz sayesinde yarınlarda da yaşatabilir, hem de Bolumuz arşivine katkı sağlayabilirdim.
Bakarsınız satırlarımdan etkilenenler hem ilk öğretmenlerini hem de kendilerine emek veren öğretmenlerini hatırlarlar, sağ ise telefon açıp hallerini sorarlar, aramızdan ayrılmışlarsa rahmetle anarlardı.
***
Okulumuz Aktaş Mahallesi’nde bulunan İnkılâp İlkokulu, müdürümüz ise Osman Yücelen…
Sınıfımız ise 2 veya 3- A
Din derslerimize girerdi Osman Müdürümüz.
Bugün namazlarımda okumuş olduğum surelerin ve duaların pek çoğunu ondan öğrendim. Pazartesi günleri İstiklal marşından önce bütün okul toplanmış vaziyette iken söylemiş olduğu o söz hala daha aklımda…
‘Miskinleeeer, Miskinlerrrr! Almanya nerede biz neredeyiz? Çalışın çok çalışın…’
***
Öğrenim hayatımızda pek çok öğretmen geldi geçti. Her birinden aldığımız bilgiler ile geliştik, hayata hazır hale geldik.
Yani her öğretmen kıymetli, her öğretmen değerlidir. Ama ilk öğretmenin bir başka oluyor, unutulmuyor.
Hani derler ya ‘Hayatta en büyük mucize, küçükken iyi bir öğretmene rastlamaktır’ diye…
Ben rastladım.
***
“Bir harf için kırk yıl köle olunuyorsa / Yirmi dokuz kere kırk yıl kölesiyiz öğretmenin…” Hz. Ali’nin bu sözü şarkının en vurucu noktası gibi sanki…
Diğer sözler de göz ardı edilebilir gibi değil.
“Öğretmen kutsaldır ana gibi / Öğretmen kutsaldır baba gibi / Öpülesi elleri var / Şirin tatlı dilleri var / Öğretmen öğretir: A-B-C / Öğretmen öğretir: K-L-M / İlk öğretmenin kim senin? / Kim öğretti alfabeyi?”
Ali Rıza Binboğa’nın şarkısında dediği gibi bizlere A-B- C’ yi öğreten ilk öğretmenimizdi FETHİYE SUERDEM…
Hakikaten ana gibiydi; kutsaldı, tatlı dilli, güler yüzlü ve sevecendi. Hepimiz ile teker teker ilgilenirdi.
İki veya iki buçuk sene okuduk Fethiye öğretmenim ile sonra Gazipaşa İlkokulu’ na tayini çıktı. 3. ve 4. Sınıfları MUHİTTİN FIRAT 5. Sınıfı ise AVNİ DİNCEL öğretmenimizde okuduk.
Her okuduğumuz kelimenin her yazdığımız cümlenin içinde geçen harfler, yaptığımız hayırlı işler arkalarından okunan dua olsun, mekânları cennet olsun…
***
Fotoğrafta, o meçhule giden sessiz gemiye binip giden arkadaşlarım var.
Cemil Ertan, Melek Bayındır, Hazım, çocukluğunu yaşayıp da, gençliğini yaşayamayan Hatice Bulut ve de 2025 yılının 9 Mart’ında kaybettiğimiz Hakkı Karabacakoğlu gibi.
Allah aramızdan ayrılanlara rahmet eylesin, yaşayanlara da hayırlı ve sağlıklı ömürler nasip etsin…
Fotoğrafta tanıyabildiğim arkadaşların isimlerini yazdım. Tanıyamadıklarım değil ismini hatırlayamadıklarım haklarını helal etsin, hatırlayamadıklarımı hatırlayanlar varsa eklesin.
***
Soldan sağa; Ahmet Oflaz, ( ? ) , Reyhan Ünal, ( ? ) Hazım, Selami Günaydın, ( ? ), Ahmet Ulusoy, Hatice Saçlı, Tevfik Öztabak, ( ? ) , Ayten Keçeci, Hatice Bulut, Adnan, Nevzat Akkaya, Kadir,
Bir aşağısı soldan sağa; Cemil Ertan, Adem Özkalkan, Tayyar Şahin, İsmail Yaylacı, Erdoğan, Şeref Şanlı, ( ? ), Sema Düğen, ( ? ) , ( ? ) , ( ? )
Bir aşağısı soldan sağa; Hayrunnisa Çiloğlu, ( ? ) Buket, Fatma Korkmaz, Nezahat, Onur , Mukadder Okur, Sabriye, İlhan Çizmeci, ( ? ) Adnan Özay, Müzeyyen, Gülseren, Ayten, Solmaz Yaman,
Oturanlar soldan sağa; Firuzan, Nevin Yiğiterol, Yüksel Kuyumcu, Hikmet Akman, Afet, Fatma, İsfendiyar, İlhan Mühürcüoğlu, Hakkı Karabacakoğlu, ( ? ) Melek Bayındır, Sedat, ( ? )Semiha Arıkan, Muharrem Demirel, Aynur Kumaş.
